dimanche, juin 22, 2025
Super User

Super User

jeudi, 24 avril 2014 11:51

Κάρτες

Διαστάσεις:  16,2 X  11,9 σε εκατοστά
Τιμή: 0,50 €

Φρίξος Αριστεύς
Χωρίς τίτλο

Φρίξος Αριστεύς
Καλαθοποιός της Βολισσού, 1923

Φρίξος Αριστεύς
Καρδαμυλίτης, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Χωρίς τίτλο

Φρίξος Αριστεύς
Χωρίς τίτλο

Φρίξος Αριστεύς
Αριστοκράτης, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Καμπούσαινα καθαρίζουσα σιτάρι, 1923

Φρίξος Αριστεύς
Γυναίκα από το Πυτιός, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Κόρη των Νενήτων στον Αργαλιό, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Η Σούμα, Κάμπος Χίου, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Μύλοι Βυρσοδεψίων, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Λιθί, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Φρ. Αριστεύς, Ολύμποι, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Φρ. Αριστεύς, Καμπιά, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Άγιος Γεώργιος, 1936

Φρίξος Αριστεύς
Ανάβατος, 1936

Έντυπο παραγγελίας…

Published in Πωλητήριο
Read more...
jeudi, 24 avril 2014 11:40

Atelier de restauration

sintir 3 sintir 4sintir 2sintir 1

Published in Εργαστήριο Συντήρησης
Read more...
jeudi, 24 avril 2014 10:21

Sculptures et plaques tombales

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη Eπιτύμβια Στήλη Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Πλάκα

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Στήλη

Eπιτύμβια Πλάκα

 

Φωτογράφηση: Γραββάνη Κατερίνα, Εκπαιδευτικός

Published in Ανδριάντες - Προτομές
Read more...
jeudi, 24 avril 2014 10:04

Statues, bustes et monuments commémoratifs (ailleurs dans la ville)

Κοραής Αδαμάντιος (Σμύρνη 1748 - Παρίσι 1833). Διδάσκαλος του Γένους, πρωτεργάτης του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Διαπρεπής φιλόλογος και ιατροφιλόσοφος. Εξέδωσε πολλά γλωσσικά, φιλολογικά και παιδαγωγικά έργα. Με τη διαθήκη του άφησε χιλιάδες σπάνια βιβλία, καθώς και προσωπικά αντικείμενα στη Βιβλιοθήκη της Χίου, η οποία υπήρξε δικό του μεγαλόπνοο δημιούργημα

Γεννήθηκε από ευγενείς και ευσεβείς γονείς το 1776 στη συνοικία Καπέλλα της πόλεως της Χίου. Είχε από μικρός μεγάλη αγάπη και κλίση στα μαθηματικά. Μετά την περάτωση των εγκύκλιων σπουδών του, το 1803 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 27 ετών. Εκεί εισήχθη στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στο Φανάρι. Ο προϊστάμενος της σχολής Δωρόθεος Πρώϊος τον διόρισε βιβλιοφύλακα της Σχολής λόγω της μεγάλης του επιμέλειας και ικανότητας και μετέπειτα του ανάθεσε τη διδασκαλία των μαθηματικών. Μετά την αποχώρηση του Πρώϊου από την σχολαρχεία τον διαδέχθηκε ο Πλάτωνας, για δύο όμως μόνο χρόνια. Το 1817 έλαβε τον τρίτο βαθμό της ιεροσύνης και επέστρεψε στη γενέτειρά του τη Χίο. Εκεί εργάστηκε με μεγάλο ζήλο για την μόρφωση του κλήρου και του λαού καθώς και την τόνωση του εθνικού τους φρονήματος. Με την έναρξη της Επανάστασης η Χίος, που έχαιρε πολλών προνομίων υπό των Οθωμανών, δεν συντάχθηκε με τον υπόλοιπο Ελληνισμό στον αγώνα κατά του Τούρκικου ζυγού. Παρόλα αυτά όμως όταν εμφανίστηκε στα παράλιά του νησιού ελληνικός στόλος, οι Τούρκοι κράτησαν ομήρους τους άρχοντες της Χίου και τους φυλάκισαν στο φρούριο μαζί με τον μητροπολίτη Πλ. Φραγκιάδη. Όλοι οι κρατούμενοι απαγχονίστηκαν μετά από πολύμηνη κράτηση στις 23 Απριλίου (5 Μαΐου) 1822.

Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις όπως μας πληροφορούν οι δύο αυτοί εξάμετροι: Επτά πόλεις μάρνανται σοφήν διά ρίζαν Ομήρου, Κύμη, Χίος, Κολοφών, Σμύρνη, Πύλος, Άργος, Αθήνη. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα Τρωικά. Γιατί συχνά λέει ότι οι ήρωες των Τρωικών ήταν κατά πολύ ανώτεροι από τους σύγχρονούς του στην ανδρεία και τη ρώμη. Κατά τον Ηρόδοτο, ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Χαρακτηριστικό της τέχνης του Όμηρου είναι ότι τα έπη του, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι, με τα αλλεπάλληλα επεισόδια, ο ποιητής κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Το έργο του Ομήρου χαρακτηρίζεται από το λεκτικό του πλούτο, που δεν απαντά σε κανένα άλλο ποίημα ή πεζό σύγγραμμα. Ο Όμηρος αποδεικνύεται βαθύς γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και ασύγκριτος παρατηρητής της φύσης και του κόσμου. Ο θαυμασμός για τα έπη του Όμηρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων.

Η Δόξα του γλύπτη Γιάννη Παππά (1913-2005). Στο έργο αυτό του Γιάννη Παππά είναι εμφανής η τάση για αφαίρεση, για το μνημειακό και το απέριττο. Η σκεπτόμενη και θλιμμένη Δόξα, είναι ένα αντιπολεμικό έργο που θέλει να δείξει ότι από τους πολέμους και τις σφαγές δεν βγαίνουμε ποτέ νικητές. Το έργο παραγγέλθηκε το 1976 και παραδόθηκε το1978.

Αδαμάντιος Κοραής Μητροπολίτης
Πλάτωνας Φραγκιάδης 		Όμηρος

Άγαλμα της Ελευθερίας

Hρώο Πεσόντων (οδός Χιόνης και Δημοκρατίας) με επιγραφή: ΤΟΙΣ ΕΝ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΘΑΝΟΥΣΙ ΧΙΟΙΣ ΗΡΩΣΙ ΧΡΗΣΤΟΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΧΑΡΙΝ

Γεννήθηκε στην Αρκαδία. Υπήρξε άριστος μαθητής με ιδιαίτερη κλίση στα ελληνικά. Πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας τους Ιταλούς όπου και διακρίθηκε. Προτάθηκε για την απονομή χρυσού αριστείου ανδρείας. Φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων στη Καβάλα και μετά μεταφέρθηκε στην Κρήτη όπου ανδραγάθησε επανειλημμένα. Με την κατάληψη της Κρήτης κατόρθωσε να επιβιβαστεί σε ένα συμμαχικό πλοίο και να φτάσει στην Μέση Ανατολή. Έλαβε μέρος σε αλλεπάλληλες μάχες στην έρημο και στο Ελ Αλαμέιν φανέρωσε όλες τις πολεμικές του αρετές. Λόγω του απαράμιλλου θάρρους του, της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας του επιλέχθηκε ώστε να εκπαιδευτεί στη σχολή της Χάιφας ειδική στην εκπαίδευση μυστικών πρακτόρων. Του ανατέθηκαν αμέτρητες μυστικές αποστολές τις οποίες έφερε όλες σε πέρας με επιτυχία. Δυστυχώς το νήμα της ζωής του έμελε να κοπεί στη Χίο όπου είχε σταλεί για μία ακόμη μυστική υπηρεσία μεγάλης σπουδαιότητας. Την ανακάλυψη και καταστροφή της πιο σημαντικής βάσης κατασκοπείας και αντικατασκοπίας των Γερμανών σε ολόκληρο το κατεχόμενο Αιγαίο που έδρευε στο νησί. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944, λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση, σκοτώθηκε στην οδό Αγίου Συμεών της πόλης της Χίου από εχθρικά πυρά κατόπιν προδοσίας ♦ Γιάννη Β. Ιωαννίδη, Ιάσων Καλαμπόκας ο θρυλικός ήρωας, Αθήνα 1973

Ο Ιωάννης Φατούρος από τα Θυμιανά ήταν από τους γενναίους πολεμιστές, μαζί με τον Κωνσταντίνο Μονογιό και μερικούς άλλους που έφεραν όπλα και υπερασπίστηκαν μέχρι θανάτου τα περίπου 3000 γυναικόπαιδα από το Νεοχώρι, τα Θυμιανά και τον Κάμπο που κλείστηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Μηνά για να αποφύγουν τη μανία των Τούρκων. Τελικά όλοι σφαγιάστηκαν στις 2 Απριλίου 1822, ανήμερα το Πάσχα

Ιωακείμ Στρουμπής (1880-1950). Γεννήθηκε στα Θυμιανά της Χίου το 1880. Το κατά κόσμον όνομα του ήταν Χριστόφορος. Χειροτονήθηκε διάκονος στο Ναό του Αγίου Ιωάννου των Χίων, στο Γαλατά, όπου και πήρε το εκκλησιαστικό όνομα Ιωακείμ. Ένα χρόνο μετά, το 1904, αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος στη Μητρόπολη Λήμνου κι έπειτα ως Πρωτοσύγκελος στη Ρόδο. Το 1911 εκλέχτηκε Επίσκοπος Αρδαμερίου Χαλκιδικής. Οπαδός και φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου, στήριξε ενεργά το κίνημα της Θεσσαλονίκης του 1916. Υπήρξε μεγάλος πατριώτης, ζηλωτής, με πλούσια εθνική, αντιστασιακή και κοινωνική-προνοιακή δράση. Το 1924 εκλέγεται Μητροπολίτης Καρδαμύλων και στη συνέχεια, το 1933, Μητροπολίτης Χίου. Η θητεία του κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αλλά και των χρόνων της μισαλλοδοξίας που ακολούθησαν, χαρακτηρίστηκε από ηρωική προσφορά και σπουδαίο κοινωνικό έργο. Προσχωρεί στο τοπικό ΕΑΜ, συνεργάζεται με τον ήρωα της Εθνικής Αντίστασης Ιάσωνα Καλαμπόκα, ενώ αγωνίζεται με πάθος για την ανακούφιση των φτωχών και των αδυνάτων. Η δράση του όμως αυτή είχε σαν αποτέλεσμα στην περίοδο του Εμφυλίου (περί το 1945-46), να συκοφαντηθεί από κάποιους εθνικόφρονες της εποχής για να υποστεί στη συνέχεια τις διώξεις του κράτους ως «φιλοκομμουνιστής». Σε μια δίκη-παρωδία το 1946, με πρωταγωνιστή τον τότε Αρχιεπίσκοπο και Αντιβασιλέα Δαμασκηνό τιμωρήθηκε με έκπτωση από το μητροπολιτικό του θρόνο. Πικραμένος από τη στάση της επίσημης Εκκλησίας απέναντί του, ο Ιωακείμ «εκοιμήθη πάμπτωχος» στις 28 Μαρτίου 1950 και θάφτηκε στο προαύλιο της εκκλησίας του χωριού του. Στις μέρες μας γίνονται προσπάθειες για την ηθική του αποκατάσταση από τη σημερινή ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδας

Ηρώο Πεσόντων Ιάσων Ι. Καλαμπόκας Ιωάννης Φατούρος Μητροπολίτης Χίου
Ιωακείμ Στρουμπής

Προτομή στο νεκροταφείο Αγίου Ιωάννη Βαπτιστού

Χίων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-44 ♦ Μνήμης αφιέρωμα, γλύπτης Γιάννης Κουτσουράδης 1987

Ιωάννης Ηλ. Παπαλάς

Ο Παύλος Κουντουριώτης (Απρίλιος 1855 - 22 Αυγούστου 1935) ήταν ναύαρχος του Βασιλικού ναυτικού, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και αρχηγός του Β΄ Στόλου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Συμμετείχε στην κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης ως μέλος της τριανδρίας (Δαγκλής-Βενιζέλος-Κουντουριώτης) και διετέλεσε δύο φορές Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Ύδρα και καταγόταν από την αρχοντική ναυτική οικογένεια Κουντουριώτη. Ήταν εγγονός του πρώην πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Κουντουριώτη. Ακολουθώντας την ναυτική παράδοση της οικογένειας το 1875 κατετάγη στο Βασιλικό Ναυτικό. Το 1886 συμμετείχε ως υποπλοίαρχος σε ναυτικές επιχειρήσεις στην Πρέβεζα καθώς και σε αυτές στην Κρήτη, κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, με τον βαθμό του πλωτάρχη. Το 1908 έγινε υπασπιστής του βασιλιά Γεωργίου Α΄ και τον επόμενο χρόνο προήχθη σε πλοίαρχο. Με την έκρηξη των Βαλκανικών πολέμων προήχθη σε υποναύαρχο ενώ στις 16 Απριλίου του 1912 έγινε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου του 1912. Στη συνέχεια γίνεται αρχηγός του στόλου του Αιγαίου και αναλαμβάνει δράση. Ως κυβερνήτης του θωρηκτού «Αβέρωφ» καταλαμβάνει την Λήμνο ενώ τις επόμενες μέρες ακολουθούν οι Θάσος, Ίμβρος, Τένεδος, Ψαρά, Άγιος Ευστράτιος και Σαμοθράκη. Μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου είχε κατορθώσει να ελευθερώσει όλα σχεδόν τα νησιά του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένης και της Χίου. Με το θωρηκτό «Αβέρωφ» συμμετείχε σε δύο ναυμαχίες, σε αυτή της Έλλης και της Λήμνου (5 Ιανουαρίου 1913). Οι επιτυχημένοι χειρισμοί του ανάγκασαν τον τουρκικό στόλο να αποσυρθεί στα Δαρδανέλια. Με τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων, ο Κουντουριώτης προήχθη σε αντιναύαρχο. Το 1917 ανέλαβε για ακόμη μια φορά το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Ναυτικών και την ίδια χρονιά αποστρατεύθηκε με το βαθμό του ναυάρχου. Ως πρόσωπο μεγάλου κύρους και ευρείας αποδοχής εξελέγη προσωρινά πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1926 όταν και παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τη δικτατορία του στρατηγού Θεόδωρου Πάγκαλου. Στις 4 Ιουνίου 1929 επανεξελέγη στο αξίωμα του Προέδρου από τη Βουλή και τη Γερουσία, αλλά παραιτήθηκε οριστικά αυτή την φορά, το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, για λόγους υγείας. Απεβίωσε στις 22 Αυγούστου 1935 στο Παλαιό Φάληρο.

 Προτομή στο νεκροταφείο
Αγίου Ιωάννη Βαπτιστού

 Χίων Αγωνιστών
Εθνικής Αντίστασης 1941-44

Ιωάννης Ηλ. Παπαλάς

 Ναύαρχος
Παύλος Κουντουριώτης

Μαδιάς Γεώργιος (1878-1950). Διετέλεσε διευθυντής του Γυμνασίου Αρρένων Χίου από το 1933. Η δεκαεξάχρονη θητεία του συνέπεσε με τη δικτατορία του Μεταξά, τη Γερμανική Κατοχή και τα πρώτα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου

Άμαντος Κων/νος (1874-1960). Βυζαντινολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στο χωριό Ζυφιάς της Χίου. Εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και στη σύνταξη του Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας. Χρημάτισε υπουργός Παιδείας με την κυβέρνηση Πλαστήρα και υπέβαλε νομοσχέδιο για την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας στα σχολεία. Έγραψε πολλές μελέτες επάνω σε γλωσσικά, λαογραφικά, ιστορικά και άλλα θέματα. Ήταν δωρητής της Βιβλιοθήκης Κοραή

Συγγρός Ανδρέας (1830- Αθήνα 1899). Από τους κορυφαίους ευεργέτες του έθνους και της Χίου, χιακής καταγωγής. Διέθεσε όλη του την περιουσία για την ανέγερση φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και την ανακούφιση των κοινωνικά αδύνατων. Ασχολήθηκε με τραπεζικές, χρηματιστηριακές, μεταλλευτικές και άλλες επιχειρήσεις. Διακρίθηκε σαν οικονομολόγος και πολιτικός. Υπήρξε βουλευτής Αθηνών. Ίδρυσε το θεραπευτήριο Ευαγγελισμός, το νοσοκομείο μεταδοτικών νοσημάτων Ανδρέας Συγγρός, τις σωφρονιστικές φυλακές Αθηνών, τα Μουσεία Ολυμπίας και Δελφών, τη Γεωργική Σχολή Αθηνών κ.ά. Δια της διαθήκης του κατασκευάστηκε η οδός που συνδέει την Αθήνα με το Φάληρο (λεωφόρος Συγγρού).

Γεννήθηκε στα Καρδάμυλα της Χίου το 1845. Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχτηκε στη Χίο και στην Ερμούπολη της Σύρου, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του. Σπούδασε φιλολογία και νομική στο Οθωνικό Πανεπιστήμιο (σημερινό Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και διατέλεσε αρχισυντάχτης του Νεολόγου Αθηνών και της «Εφημερίδος»'. Υπήρξε γραμματέας του Συλλόγου για τη διάδοση των Ελληνικών γραμμάτων. Το 1885 επέστρεψε στη Χίο όπου, για μία ολόκληρη δεκαετία, διεύθυνε το Γυμνάσιο και τη Γενική Εκπαίδευση της Χίου. Επιμελήθηκε την ίδρυση δημοτικών σχολείων σε όλα τα χωριά του νησιού καθώς και την ίδρυση της Εμπορικής Σχολής. Το 1901 του ανατέθηκε από τον Παύλο Στεφάνοβικ Σκυλίτση η συγγραφή της ιστορίας της Χίου. Στο έργο αυτό ο Ζολώτας χρησιμοποίησε το προσωπικό του υλικό, αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας. Δυστυχώς όμως δεν κατόρθωσε να το ολοκληρώσει γιατί τον πρόλαβε ο θάνατος. Μετά από κάποια χρόνια, επιτροπή από τη Χίο, με τη βοήθεια συνδρομών από Χιώτες του εξωτερικού, ανέλαβε την έκδοση του έργου. Ανέθεσε τη σύνταξη και τη συμπλήρωσή του, στη δευτερότοκη κόρη του Ζολώτα την Αιμιλία Κ. Σάρου, η οποία και εξέδωσε τη »Συναγωγή Ερυθραϊκών και Χιακών Επιγραφών» και την «Ιστορία της Χίου»' σε πέντε τόμους. Ανέκδοτοι παραμένουν οι λόγοι και τα επιγράμματα του, καθώς και άφθονο λαογραφικό και γλωσσολογικό υλικό

 Γεώργιος Μαδιάς

 Κωνσταντίνος Ιωάννου Άμαντος

 Ανδρέας Δ. Συγγρός

 Γ. Ζολώτας

Το άγαλμα του Αφανούς Ναύτη φιλοτεχνήθηκε το 1958, από το χιώτη γλύπτη Αθανάσιο Απάρτη. Είναι ένας ορειχάλκινος ανδριάντας που εικονίζει ένα ναύτη, ο οποίος κρατά στα χέρια του ένα σκοινί, έτοιμος να το ρίξει στη στεριά. Βρίσκεται στο θαλάσσιο χώρο, μπροστά από το Δημαρχείο του Βροντάδου. Το θέμα του αγάλματος έχει άμεση σχέση με το επάγγελμα των περισσότερων κατοίκων του Βροντάδου, γι' αυτό αποτελεί ακατάλυτο σύμβολο της αρμονικής σύζευξης του Βροντάδου με τη θάλασσα

Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η ονομασία της τοποθεσίας αυτής οφείλεται στην «Πέτρα του Ομήρου» ή «Δασκαλόπετρα» όπου θεωρείται ότι ο Όμηρος δίδασκε τα αθάνατα έπη του. Πάνω στο διαβρωμένο κυβοειδή βράχο της Δασκαλόπετρας είναι ορατά κατάλοιπα του ανάγλυφου της θεάς Κυβέλης. Το μνημείο παραπέμπει στον αρχαϊκό τύπο της καθιστής γυναικείας μορφής σε οικίσκο ναό. Στις τρεις πλευρές του υπήρχαν ανάγλυφοι λέοντες, που συνόδευαν κατά κανόνα τις αναπαραστάσεις της Κυβέλης από το τέλος του 6ου αι. π.Χ. Αναθηματικά ανάγλυφα και επιγραφές από την περιοχή του Βροντάδου δείχνουν ότι η λατρεία της Κυβέλης ήταν διαδεδομένη στη Χίο

Στη βόρεια πλευρά του Βροντάδου, σε ένα ωραίο λοφίσκο πάνω από τη θάλασσα, λίγο μετά τη Δασκαλόπετρα βρίσκεται το μαρμάρινο μνημείο του μεγάλου φιλόλογου και γλωσσολόγου δημοτικιστή Γιάννη Ψυχάρη (1854-1929) που είχε καταγωγή από τη Χίο. Ο Ψυχάρης γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας, σπούδασε και δίδαξε ως καθηγητής στο Παρίσι όπου και πέθανε, ενώ κατά την επιθυμία του, θάφτηκε στο Βροντάδο

 Αφανής Ναύτης

Δασκαλόπετρα 

Μνημείο Ψυχάρη 

 

 

Φωτογράφηση: Γραββάνη Κατερίνα, Εκπαιδευτικός

Published in Ανδριάντες - Προτομές
Read more...
jeudi, 24 avril 2014 09:49

Statues et bustes (dans le jardin municipal)

Ο Γρύπας είναι μυθολογικό ζώο. Έχει κεφάλι και φτερούγες αετού και σώμα λιονταριού. Θεωρείται φύλακας του χρυσού. Στην είσοδο του κήπου της πόλης της Χίου βρίσκονται τοποθετημένοι δύο γρύπες. Αποτελούν τους φύλακες των χρυσών παραδόσεων της Χίου. Στο στήθος τους υπάρχει τμήμα του οικοσήμου των Αργεντών. Οι Αργένται της Χίου προέρχονταν από τη Γένουα. Οι γρύπες ήταν το σύμβολο της πόλης της Γένοβας γι' αυτό και απoτελούν και τμήμα του οικοσήμου των Αργεντών, όπως το κατέθεσαν στο Libro d' oro. ♦ Βιβλιογραφία : Κων/νος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος

Αγωνιστής και πολιτικός, μια από τις σημαντικότερες μορφές του Αγώνα του 1821. Γεννήθηκε στα Ψαρά και ως έφηβος υπηρέτησε σε εμπορικό πλοίο ενώ αργότερα έγινε πλοίαρχος. Μόλις κηρύχτηκε η Επανάσταση εγκατέλειψε τα εμπορικά του ταξίδια και εντάχθηκε στον Ψαριανό στόλο ως απλός ναύτης. Το πιο γνωστό του κατόρθωμα υπήρξε η πυρπόληση της ναυαρχίδας του Τουρκικού στόλου στη Χίο τη νύχτα της 6ης προς την 7η Ιουνίου 1822

Σουρής Γεώργιος (Σύρος 1853-Αθήνα 1919). Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, και για το λόγο αυτό χαρακτηρίστηκες ως «σύγχρονος Αριστοφάνης». Γεννήθηκε το 1853 στην Ερμούπολη της Σύρου από εύπορη οικογένεια. Άρχισε την εγκύκλιό του εκπαίδευση στη γενέτειρά του και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα το 1870. Εργάστηκε στο Ταϊγάνι της Ρωσίας ως υπάλληλος σιτέμπορου για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και, επιστρέφοντας στην Αθήνα, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή. Δεν κατόρθωσε ωστόσο να πάρει πτυχίο λόγω οικονομικών προβλημάτων. Στις 2 Απριλίου 1883 έβγαλε το πρώτο φύλλο του «Ρωμηού», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως το 1918, λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη. Έγραψε και αρκετές έμμετρες κωμωδίες οι οποίες καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής. Το έργο του χαρακτηριζόταν από την ποιητική του γονιμότητα και την πληθώρα των στίχων του. Έγραφε πάντα καλοπροαίρετα σχολιάζοντας το λαό, τους άρχοντες, τους βασιλείς. Συχνά αυτοσαρκαζόταν και έξοχο δείγμα αυτοσαρκασμού είναι το ποίημα «Η Ζωγραφιά μου». Η γλώσσα του είναι μικτή. Χρησιμοποιεί πολύ τη δημοτική, αλλά συχνά στα ποιήματά του υπάρχουν αρκετές λόγιες λέξεις και φράσεις, για λόγους είτε μετρικούς είτε σατιρικούς. Πέθανε το 1919 στο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού. ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003).

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης (Σύρος 1835 - Αθήνα 1904). Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου και ήταν χιακής καταγωγής. Το 1841, η οικογένεια του μετακόμισε στην Γένοβα . Σε ηλικία δεκατριών ετών ο Ροΐδης επέστρεψε στην Ερμούπολη, όπου σπούδασε εσωτερικός στο φημισμένο ελληνοαμερικανικό λύκειο Χ. Ευαγγελίδη. Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Γερμανία, τη Ρουμανία και την Αίγυπτο. Από πολύ νέος ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του συγκροτείται από πολλά διαφορετικά είδη όπως μυθιστορήματα, διηγήματα, κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003).
Γρύπες,
Οικόσημο Αργεντών		 Κων/τίνος Κανάρης Γεώργιος Σουρής

Εμμανουήλ Ροΐδης

Γεννήθηκε στην Καλλιμασιά της Χίου το 1908, όπου διδάχτηκε και τα πρώτα γράμματα. Φοίτησε στο ιστορικό γυμνάσιο της Χίου και μετά στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως καθηγητής στην Καλαμάτα, στο Καρλόβασι, στα γυμνάσια αρρένων και θηλέων Χίου και Καρδαμύλων Χίου και σε γυμνάσια των Αθηνών. Το 1954 τοποθετήθηκε γυμνασιάρχης στο νέο τότε Ναυτικό Γυμνάσιο Οινουσσών, όπου υπηρέτησε μέχρι το 1962. Κατά το διάστημα αυτό ανέπτυξε εξαιρετική εκπαιδευτική δράση και επέδειξε τις λαμπρές οργανωτικές και διοικητικές του ικανότητες. Η γυμνασιαρχία του στο Ναυτικό Γυμνάσιο Οινουσσών υπήρξε ένας ιδιαίτερα λαμπρός σταθμός στην εκπαιδευτική του πορεία, ταυτοχρόνως όμως και μια συνεχής αναμορφωτική προσπάθεια. Αξίζει να σημειωθεί ο Κρεατσάς επίσης υπήρξε ο εμπνευστής της ίδρυσης του Πανεπιστημίου του Αιγαίου με πολλά και εμπεριστατωμένα άρθρα στον Αθηναϊκό τύπο και αναφορές του σε πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες του τόπου. Οι πρωτοποριακές του ιδέες βρήκαν απήχηση και καρποφόρησαν. Ο Κρεατσάς αγάπησε το Πανεπιστήμιο και εργάστηκε για την άρτια οργάνωση και λειτουργία του ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής. Πέθανε το Γενάρη του 1993. ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Ο Γεώργιος Θεοτοκάς γεννήθηκε στην Κων/πολη από γονείς Χιώτες. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, το Παρίσι και το Λονδίνο. Υπηρέτησε ως Διευθυντής στο Εθνικό θέατρο και ως πρώτος Πρόεδρος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος το 1961. Άφησε ένα πλούσιο λογοτεχνικό έργο με πολυάριθμα δοκίμια, θεατρικά έργα, μυθιστορήματα, ταξιδιωτικά, κ.λπ. Υπήρξε δωρητής της Βιβλιοθήκης Κοραή (στην οποία κληροδότησε 4 000 περίπου τίτλους), καθώς και ένθερμος οπαδός του δημοτικισμού. Θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της πεζογραφίας του 30 ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Γεννήθηκε το 1920 από πατέρα στρατιωτικό και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Χίο. Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων το 1940. Όταν κηρύχθηκε ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος ως εύελπις διέφυγε στην Παλαιστίνη. Από τους πρώτους κατετάγη στον ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ κάτω από τις διαταγές του Χριστοδούλου Τσιγάντε.Πολέμησε ως ιερολοχίτης εναντίον των κατακτητών στην Κρήτη και σε διάφορες επιχειρήσεις στα κατεχόμενα νησιά του Αιγαίου και των Δωδεκανήσων. Ελαβε μέρος στην Β.Αφρική σε μάχες καθοριστικές για το τέλος του πολέμου, με αποκορύφωμα τη μάχη του Ελ Αλαμέιν. Στις επιχειρήσεις του εμφυλίου πολέμου ήταν επικεφαλής δυνάμεων των ορεινών καταδρομών. Τελείωσε τη σχολή πολέμου και εθνικής αμύνης. Υπηρέτησε ως δοιηκητής στη σχολή Αλεξιπτωτιστών Ασπροπύργου. Το 1974 προήχθη υποστράτηγος και διετέλεσε μέραρχος στην ΙΧ Μεραρχία Κοζάνης και εν συνεχεία στο Β'σώμα στρατού στη Βέροια. Το 1977 ως το 1980 διετέλεσε Διοικητής Α.Σ.Δ.Ε.Ν και εν συνεχεία στην πρώτη στρατιά στη Λάρισα ως αντιστράτηγος μέχρι το 1982 οπότε και απεστρατεύθη. Απεβίωσε το 1985 ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Ο Γιάννης Μουτάφης γεννήθηκε το 1919 στην Απλωταριά της Χίου. Τα παιδικά του χρόνια και οι αναμνήσεις του από το νησί και την οικογένειά του αποτυπώνονται σε ολόκληρο το έργο του. Σπούδασε ιατρική. Το 1966 εξέδωσε το πρώτο ποιητικό του βιβλίο. Από τα 12 βιβλία που εκδόθηκαν όσο ζούσε τα 8 είναι ποιητικά. Το ποιητικό του έργο χαρακτηρίζεται από λυρικότητα, τρυφερό ερωτισμό, κοινωνικό-ανθρωπιστικό πνεύμα, φιλοσοφική διάθεση, όλα δοσμένα με γλυκύτητα και χαμηλούς τόνους ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)
Κων/νος Γ. Κρεατσάς Γεώργιος Μιχ.  Θεοτοκάς Στρατηγός
Γεώργιος Βορριάς		 Γιάννης Μουτάφης

Πορφύρας Λάμπρος (1879-1932). Φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτριου Σύψωμου, που γεννήθηκε στη Χίο το 1879 αλλά έζησε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές γράφτηκε στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά εξαιτίας σοβαρής ασθένειας δεν πήρε ποτέ πτυχίο του. Ταξίδεψε στη Γαλλία, την Ιταλία και την Αγγλία. Από το 1900 αφοσιώθηκε οριστικά στην ποιητική δημιουργία, παράλληλα με την μελέτη της νεότερης και ξένης λογοτεχνίας. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από τη γλυκύτητα της εκφράσης, τη μουσικότητα του τόνου, την αρμονία και την ευγένεια και κυρίως την ειλικρίνεια του αισθήματος να εκφράζει τον ανεπιτήδευτο εσωτερικό του κόσμο. Πέθανε εν μέσω γενικού πένθους και συμπάθειας, στις 4 Δεκεμβρίου 1932, από εσωτερική αιμορραγία λόγω έλκους στομάχου, σε ηλικία μόλις 53 ετών ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Μιχαήλ I. Γκιάλας

Ο Ι. Συκουτρής, διακεκριμένος φιλόλογος, γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1901. Χίος στην καταγωγή, φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης απ' όπου αποφοίτησε το 1918. Το 1919 γράφτηκε αναδρομικά ως δευτεροετής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποφοίτησε το 1922. Στη συνέχεια εργάστηκε ως καθηγητής στο Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας και, παράλληλα με τη διδασκαλία, ασχολήθηκε με ποικίλες μελέτες ιστορικές, λαογραφικές και φιλολογικές γύρω από την κυπριακή παράδοση. Προσπάθησε να οργανώσει την πνευματική και επιστημονική ζωή του τόπου, ιδρύοντας συλλόγους και εκδίδοντας το περιοδικό Κυπριακά Χρονικά. Το 1925 αναγορεύτηκε διδάκτωρ και αναχώρησε για σπουδές Κλασικής Φιλολογίας στην Γερμανία, όπου παρέμεινε μέχρι το 1929. Σπούδασε στα πανεπιστήμια του Βερολίνου και της Λειψίας κοντά σε μεγάλους φιλολόγους όπως οι U. von Wilamowitz και W. Jaeger. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα εργάστηκε ως καθηγητής στο Αρσάκειο και ως βιβλιονόμος στην Ακαδημία Αθηνών. Το 1930 εξελέγη υφηγητής της Αρχαίας Ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1934 εξέδωσε τον πρώτο τόμο της σειράς το Συμπόσιο του Πλάτωνα, και άρχισε να προετοιμάζει την έκδοση της Ποιητικής του Αριστοτέλη (η οποία εκδόθηκε το 1937 μετά τον θάνατό του). Ο Ιωάννης Συκουτρής αυτοκτόνησε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1937 ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Ο Γιάννης Ψυχάρης, (1854 - 1929), ήταν γιος του Νικολάου Ψυχάρη από τη Χίο. Ο διακεκριμένος έλληνας φιλόλογος και λογοτέχνης γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας (σημ. Ουκρανίας) στις 15 Μαΐου του 1854 και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη όπου και ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωση σε ηλικία 15 ετών. Μετά έφυγε για τη Μασσαλία, (Γαλλία), όπου και έμεινε κοντά στο θείο του ολοκληρώνοντας τη γυμνασιακή του μόρφωση. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι και γερμανική, μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στη Γερμανία. Επανερχόμενος στο Παρίσι έγινε καθηγητής και κατέλαβε την έδρα της νεοελληνικής γλώσσας στη Σχολή Ανώτερων Σπουδών. Το 1904 διαδέχθηκε τον καθηγητή του Εμίλ Λεγκράν στη Διεύθυνση της Σχολής Ανατολικών Γλωσσών όπου και δίδασκε μέχρι το θάνατό του. Ο Γιάννης Ψυχάρης είχε πλούσιο συγγραφικό έργο. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και δοκίμια πάνω στο γλωσσικό ζήτημα της νεοελληνικής γλώσσας, που ήταν και η σημαντικότερη προσφορά του στην ελληνική γλώσσα. Αγωνίστηκε με επιμονή για την καθιέρωση της τότε περιφρονημένης γλώσσας του λαού, της δημοτικής σε επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους. Πέθανε το 1929 στο Παρίσι ύστερα από μακροχρόνια ασθένεια ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

 Δημήτριος Σύψωμος
"Πορφύρας Λάμπρος"

 Μιχαήλ Ι. Γκιάλας

 Ιωάννης Συκουτρής

 Γιάννης Ψυχάρης

Ο Φώτης Αγγουλές γεννήθηκε το 1911 στον Τσεσμέ, απέναντι από τη Χίο. Ψαρομανάβης ο πατέρας του, Αγγουλές το παρατσούκλι του, που ο Φώτης προτίμησε από το Χονδρουδάκης, το πραγματικό τους επώνυμο. Με τον πόλεμο του 1914-18 και το διωγμό των Χριστιανών της Τουρκίας, η οικογένεια πέρασε στη Χίο. Ο Φώτης ήταν μεν καλός στα γράμματα αλλά συνάμα ήταν και άτακτος. Εξαιτίας αυτού έβγαλε δεν έβγαλε τη Β' Δημοτικού. Σε ηλικία 14-15 χρόνων διάβασε κάποιο ποίημα σε εφημερίδα, εντυπωσιάστηκε κι άρχισε να σκαρώνει στίχους. Άφησε τον πατέρα του και τα ψάρια και πήγε μαθητευόμενος τυπογράφος στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία», όπου γνωρίστηκε και με νέους διανοούμενους της περιοχής. Την εποχή που η Ελλάδα δοκιμαζόταν από πολιτικές και πολεμικές αναταραχές, αρχίζει να δημοσιεύει τα δικά του ποιήματα. Ένα σατιρικό του ποίημα κατά του δικτάτορα Μουσολίνι στην εφημερίδα «Αλήθεια» τον οδηγεί από την ντόπια εξουσία στο δικαστήριο. Αθωώνεται, αλλά είναι πια σημαδεμένος αριστερός και παραμένει «επικίνδυνος» μέχρι θάνατό του. Ο Φώτης Αγγουλές ήταν λαϊκός ποιητής με πηγαίο ταλέντο. Αγωνίστηκε στην αντίσταση και το πλήρωσε με φυλακές, μάλιστα είχε την τύχη να γνωρίσει και τα σύρματα των αγγλικών στρατοπέδων στη Μέση Ανατολή, από πού αποφυλακίστηκε με την υγεία του κλονισμένη. Πέθανε ενώ επέβαινε σε πλοίο της γραμμής Πειραιάς-Χίος έχοντας στην τσέπη του είκοσι δραχμές ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003) Άρθρο του Δημ. Γκιώνη στην Ελευθεροτυπία (30-10-2004)

Βερίτης Γ. Λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ποιητή και πεζογράφου Αλέξανδρου Γκιάλα (Ελάτα Χίου 1915 – Αθήνα 1948). Ο Αλέξανδρος Γκιάλας ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Ιωάννη Γκιάλα, ιερέα και δασκάλου στο χωριό Ελάτα της Χίου, και της Αμαλίας Γκιάλα. Από το γυμνάσιο άρχισε να εκδηλώνεται η κλίση του Γ. Βερίτη για τα γράμματα, με τη σύνθεση ποιημάτων, διηγημάτων και άρθρων, που τα δημοσίευε σε μαθητικά περιοδικά και τοπικές εφημερίδες της Χίου. Ο Βερίτης δεν υπήρξε αποκλειστικά ποιητής, αλλά και μελετητής στην επιστήμη του, τη Θεολογία, μεταφραστής, διηγηματογράφος και λογοτεχνικός κριτικός. Η θεματολογία του έργου του, ιδίως του ποιητικού, είναι σχεδόν αποκλειστικά θρησκευτική. Τα ποιήματα είναι έντονα λυρικά, με αυστηρά παραδοσιακή τεχνοτροπία (έμμετροι, ομοιοκατάληκτοι στίχοι) αλλά σε λαϊκή, ζωντανή δημοτική γλώσσα. Μέσα από το συναισθηματικό λυρισμό ωστόσο κατορθώνει και ενσωματώνει την πίστη και την ιδεολογία του, καθώς ο ίδιος είχε διακηρύξει ότι ήταν εναντίον του δόγματος «η τέχνη για την τέχνη» ♦ Κωνσταντίνος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος (2003)

Με επιγραφή: ΕΝ ΤΗ ΔΕ ΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΒΟΥΝΑΚΙΟΥ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΗΣ ΤΑΦΡΟΥ ΤΟΥ ΦΡΟΥΡΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ ΑΠΗΓΧΟΝΙΣΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΗ, 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822 ΟΙ ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΧΙΟΙ ΟΜΗΡΟΙ ΑΥΤΩΝ ΟΙ ΕΝ ΤΩ ΦΡΟΥΡΙΩ ΕΓΚΑΘΕΡΚΤΟΙ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑΝ ΑΡΧΟΜΕΝΗΝ ΑΠ ΑΝΤΙΚΡΥ ΤΩΝ ΕΠΑΝΩ ΜΑΚΕΛΛΕΙΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΟΥ ΤΩΝ ΝΥΝ ΣΤΡΑΤΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΒΡΥΣΗΣ Η ΚΡΗΝΗΣ ΜΕΛΕΚ ΠΑΣΣΑ ♦ Κάτω από την επιγραφή αναγράφονται τα ονόματα των απαγχονισθέντων

Με επιγραφή: ΑΠΕΡΙΤΤΟΝ ΜΝΗΜΕΙΟΝ ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΩΝ 5000 ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΕΥΡΟΝ ΤΡΑΓΙΚΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ 1881

 Φώτης Αγγουλές

 Αλέξανδρος Ι. Γκιάλας
"Γ. Βερίτης"

 Μνημείο απαγχονισθέντων
Χίων, 1822

 Μνημείο θυμάτων
σεισμού 1881

Μνημείο ηρώων της Χίου από την απελευθέρωση του 1912 - Θέλοντας να τιμηθεί η μνήμη των ηρώων της Χίου από την απελευθέρωση του 1912 αποφασίστηκε η ανέγερση μεγαλόπρεπου καλλιμάρμαρου ηρώου. Παρόλο που συγκεντρώθηκε το χρηματικό ποσό ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή και η πρωτοβουλία εγκαταλείφθηκε. Πολύ αργότερα στήθηκε στον κήπο η απέριττη αυτή στήλη που φέρει το επίγραμμα του Κωστή Παλαμά. - Η στήλη κατασκευάστηκε το 1935 και τοποθετήθηκε το 1936 ♦ Κων/νος Βούκουνας, Ο κήπος της Χίου, εκδ. Πυξίδα Χίος

  Μνημείο απαγχονισθέντων Χίων μαρτύρων κατά το 1822 ♦ Κάτω από την επιγραφή αναγράφονται τα ονόματα των απαγχονισθέντων    

 Μνημείο ηρώον
της Χίου 1936

   2o Μνημείο απαγχονισθέντων
Χίων, 1822		    

Φωτογράφηση: Γραββάνη Κατερίνα, Εκπαιδευτικός

Published in Ανδριάντες - Προτομές
Read more...
mercredi, 23 avril 2014 13:07

Revues et périodiques

Langue grecque


Autres langues

Published in Περιοδικά
Read more...
mercredi, 23 avril 2014 12:54

Η Βιβλιοθήκη στο Facebook

Η Βιβλιοθήκη στο Facebook

Published in Links
Read more...
mercredi, 23 avril 2014 12:54

Κατάλογοι (Τηλεφωνικοί ΕΛΤΑ)

  • ΕΛΤΑ Αναζητήστε
    Η επίσημη ιστοσελίδα των Ελληνικών Ταχυδρομείων, όπου μπορείτε να αναζητήσετε ταχυδρομικούς κώδικες και γραμματοθυρίδες πόλεων, στοιχεία επικοινωνίας καταστημάτων, καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας ταχυδρομικών πρακτορείων σε όλη τη χώρα.
  • Ονομαστικός κατάλογος Ο.Τ.Ε.
    Περιλαμβάνει όλους τους συνδρομητές σταθερής τηλεφωνίας του Ο.Τ.Ε.
  • Χρυσός Οδηγός
    Ο πιο πλήρης και ευρείας εμβέλειας οδηγός επαγγελματιών και επιχειρήσεων που βρίσκεται στη διάθεση του κοινού εδώ και 30 χρόνια.
  • Υπηρεσία εύρεσης ταχυδρομικών κωδικών
    Βρείτε τον ταχυδρομικό κώδικα που αντιστοιχεί σε μια πόλη, κοινότητα ή και το αντίστροφο.
Published in Links
Read more...
mercredi, 23 avril 2014 12:53

Πρότυπα και βοηθήματα συγγραφής επιστημονικών εργασιών

  • ΠΩΣ ΝΑ ΒΑΛΩ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ;
    Οδηγίες για τον τρόπο και την υποβολή υποσημειώσεων και βιβλιογραφικών αναφορών από την Δημοτική βιβλιοθήκη Πολίχνης
  • The Writing Center
    Το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison συγκέντρωσε και διαθέτει σε όλους τους ερευνητές, που επιθυμούν να συγγράψουν τη βιβλιογραφία τους σωστά, τα βασικότερα βιβλιογραφικά πρότυπα.
  • IEEE Style Documentation
    Πανεπιστήμιο του Toronto
  • Refworks
    Το RefWorks είναι μια διαδικτυακή εφαρμογή για την εισαγωγή, αποθήκευση και διαχείριση βιβλιογραφικών αναφορών. Μπορείτε να δημιουργήσετε την προσωπική σας βάση βιβλιογραφικών αναφορών εισάγοντάς τες είτε αυτόματα από τις βιβλιογραφικές βάσεις.
Published in Links
Read more...
mercredi, 23 avril 2014 12:53

Αριθμομηχανές και μετατροπείς μονάδων μέτρησης

  • Calculator
    Online αριθμομηχανές για οποιαδήποτε μονάδα μέτρησης
  • ConvertIt
    Κέντρο αριθμομηχανών και μετατροπών μονάδων μέτρησης
  • Conversion tables / unit conversion online
    Online αριθμομηχανές για γρήγορες, εύκολεςκαι άμεσες online μετατροπές μονάδων και μεγεθών.
  • MegaConverter
    Το καλύτερο μέρος για να υπολογίσεις πόσο ισούται με πόσο. Το Megaconverter είναι η πηγή για μονάδες, βάρη, αριθμομηχανές και μετατροπείς.  
  • OANDA currency converter
    Παρέχει τιμές νομισμάτων και συναλλάγματος για τους επενδυτές ταξιδιώτες και για τις online επιχειρήσεις.
Published in Links
Read more...
Page 11 sur 35

mainlogo 16 7 2019

dia viou mathisis

diavgeia all logo

logo 1

facebook

 

Αναζήτηση